Benim kardeşim yok. Bilmem öyle duyguları dedim yıllarca. Anlam veremedim insanların kardeşleri için yaptıklarını. İnsanlara bakıp bakıp keşke benimde bir kardeşim olsa dedim hep.
Sonra birgün bir kızla tanıştım. Kafamın darmadağın olduğu, hayatta ne yapacağımı bilmediğim, oradan oraya savrulup durduğum bir zamandı. Onunla yaptığımız sohbetler, delilikler, gezmeler, maceradan maceraya atlayışlar derken bana çok güzel birşeyi öğretti. Kardeşlik...
Beraber güldük beraber ağladık. Şimdi de beraber yazacağız. Sevgiyle kalın ☺
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder